woensdag 19 december 2012

8 the road to Guantanamo


The road to guantanamo

In het Engelse stadje Tipton wonen vier jongens met Pakistaanse roots.

Asif, Shafiq, Ruhel en Monir vertrekken eind september 2001 op een trip

naar hun vaderland. Daar roept een imam alle mannen op hun Afghaanse

moslimbroeders ter hulp te snellen. Die worden op dat ogenblik aangevallen

door het Amerikaanse leger, als reactie op de aanslagen van 11 september. De

vier zien een avontuur wel zitten en vertrekken. Wanneer ze de Afghaanse

grens oversteken, wordt de sfeer grimmig. Angstig zien ze de gruwel van de

Amerikaanse bombardementen. Ze verliezen de controle over hun situatie en

worden gearresteerd. Op verdenking van lidmaatschap van Al Qaeda worden

ze door Amerikaanse militairen overgebracht naar de beruchte Guantánamogevangenis.

Daar wachten hen fysieke en psychische mishandeling.


Trailer :

Achtergrondinformatie voor het kijken van de film

Guantanamo

Guantánamo is een stad in Zuidoost Cuba. De stad ligt aan de Baai van Guantánamo. De baai is bekend door de gevestigde Amerikaanse militaire basis met dezelfde naam. De Guantánamo Bay werd in 2002 ingericht als gevangenenkamp voor personen die verdacht worden van terroristische activiteiten. De vastzettingen van de personen gebeurden zonder officiële aanklacht en zonder proces.

De gevangenis zou ook bekend staan om de onmenselijke activiteiten die er plaatsvinden. Gevangenen worden er gemarteld om bekentenissen te lossen. Eén van de bekendste methodes zou het uit de slaap houden van gevangenen zijn. Door deze nare activiteiten kwam de gevangenis vaak in de media de afgelopen jaren.

 


In de media

Ex-gevangene Guantánamo: op het punt eigen stront op te eten
Yanko, een Syriër die zeven jaar lang in Guantanamo opgesloten werd en nu al anderhalf jaar in ons land opgevangen wordt, heeft een boek geschreven: ‘Van het vagevuur in de hel’. “Ik stond op het punt mijn eigen stront op te eten uit hopeloosheid en woede”, vertelt de man.
Het Canvas-programma ‘Terzake’ toonde woensdagavond een interview met Yanko. Hij werd door de huidige Amerikaanse president Barack Obama vrijgelaten.
Zelfmoord
“Vernedering, slagen, honden op je laten springen waarvan je hun kwijl in je nek voelt”, spreekt Yanko over de psychologische martelingen. “Ik kreeg een hoofddoek en oordoppen, ze pisten op ons en hielden me 75 dagen opgesloten zonder dat ik iemand kon zien. Ze gooiden eten door een luik waarvan zelfs een kat zou overgeven.”
Toen hij eind jaren 90 na familiale ruzies op weg was naar Europa vond Yanko onderdak in het Al-Qaida-kamp El Faroek in Afghanistan. Hij werd er naar eigen zeggen gewantrouwd.
In 2002 kwam hij op een lijst van vijf topterroristen nadat het Amerikaanse leger hem op video’s zag. Al-Qaida maakte de video omdat Yanko naar Europa wilde doorreizen. Onder druk verklaarde hij in het Arabisch een vijand van de taliban te zijn, maar de inhoud werd nooit vertaald.
Ondervragers doorzagen dat Yanko geen terrorist was, maar dachten dat hij meer van anderen wist. Yanko probeerde maar liefst zeventien keer zelfmoord te plegen.
(bron: Ex-gevangene Guantánamo: ‘Op het punt eigen stront op te eten’, Internet, Het Belang van Limburg, 2011-05-18, http://www.hbvl.be/nieuws/buitenland/aid1047962/ex-gevangene-guantanamo-op-het-punt-eigen-stront-op-te-eten.aspx )


Obama beveelt sluiting Guantánamo
De Amerikaanse president Barack Obama heeft zijn handtekening gezet onder een decreet over het sluiten van de gevangenis op Guantánamo Bay. Guantánamo moet binnen het jaar de deuren sluiten. Obama heeft tegelijkertijd een decreet uitgevaardigd dat militairen voortaan verbiedt om gevangenen te folteren.
De beslissing van Obama lokt kritiek uit bij sommige republikeinen en bij de familie van slachtoffers van terroristen. Zij vragen zich af wat er met de 245 overblijvende gevangenen moet gebeuren.
In de tekst wordt rekening gehouden met dit probleem. Er moeten legale middelen gevonden worden voor de gevaarlijke gevangenen, zonder dat ze berecht worden door een Amerikaanse rechtbank en zonder dat ze terug kunnen gaan naar hun land van oorsprong.
(bron: Obama beveelt sluiting Guantánamo, internet, Het belang van Limburg, 2009-01-22, http://www.hbvl.be/nieuws/buitenland/obama-beveelt-sluiting-guantanamo.aspx )


Mijn nieuwsgierigheid is ondertussen gewekt. Ik ben benieuwd naar de beelden die ik ga zien. Wat ik toe nu toe las, is echt heel erg, zelfs onmenselijk?! Kan dit allemaal zomaar?!


De regisseur

Michael Winterbottom is een bekende regisseur. Je kan hem niet toewijzen aan een bepaald genre. De film ‘the road to Guantánamo’ is een mengeling van feiten en fictie. Met deze film eist hij de aandacht voor een actueel probleem.

 

Vragen ?

·      wat is Guantánamo Bay?;

·      hoe erg is de toestand daar?;

·      waarom worden ze daar opgesloten?;

·      wat is de oorzaak?;

·      hoe is de toestand nu ?


De Film

De film vertelt het verhaal van vijf jonge mannen die in Pakistan terecht komen omdat Asif daar gaat trouwen. Zijn beste vrienden en zijn neef willen de bruiloft graag bijwonen.

Oorspronkelijk komen de jongens uit Engeland, maar omdat ze Pakistan nog altijd als hun thuisland zien, willen ze deze plezierreis zeker niet missen. Wanneer ze in Pakistan aankomen, zoeken ze onderdak in een moskee omdat een hotel erg duur is. In de moskee roept de imam op om het volk in Afghanistan te helpen. De jongens zien dit wel zitten en vertrekken.

 

Ze nemen de bus naar Kandahar. Na een hele trip bereiken ze uiteindelijk de grens van Pakistan. Met een kleine brommer worden over de grens gebracht. Wanneer ze rond middernacht in Kandahar aankomen, zien ze voor het eerste de Amerikaanse bombardementen.

De eerste weken dat ze is Afghanistan zijn, lopen ze maar wat rond, ze hebben het gevoel dat ze voor niets naar daar zijn gereisd en besluiten om terug te gaan naar Pakistan. Wanneer ze op de bus stappen om terug te rijden, worden ze naar het noordelijke front gebracht. Voordat ze het goed beseffen, bevinden ze zich in de laatste groepen van de Taliban.

De Taliban is erg in strijd met de Noordelijke Alliantie. Afghanen en Amerikanen vechten samen tegen de Taliban.  De groep waarbij ze zich bevinden, worden bedolven onder de bombardementen. De overlevenden beslissen om te vluchten. Tijdens de vlucht worden ze gevangen genomen door de Noordelijke Alliantie. De jongens worden samen met de andere gevangen vastgebonden en in een vrachtwagen geduwd .



 

Ze worden getransporteerd naar een overvolle gevangenis in Sheberghan. Daar worden ze verschillende malen ondervraagd op een harde manier. Na een tiental dagen worden de gevangenen met een zak over hun hoofd overgevlogen naar een andere gevangenis. Ook hier volgen hardhandige verhoren.  In dit kamp worden ze ook elk uur gewekt om hun nummer te controleren. Wat me van dit fragment bijblijft, is de manier waarop ze voedsel krijgen. De soldaten gooien het voedsel naar de gevangenen die als leeuwen op het voedsel springen.

 

In 2002 worden ze dan naar Guantánamo Bay gebracht in Cuba. Ook voor dit transport moeten ze een zak over hun hoofd dragen. Verder krijgen ze hier ook nog oorwarmers en een bril.  In Camp X-Ray worden ze in grote kooien geplaatst. De gevangenen worden echt behandeld als beesten. Wanneer de gevangen zich niet gedragen komt de ‘Extreme Reaction Force’ in actie. Ze geven de gevangenen klappen tot dat deze bont en blauw zien. Nog wat later worden de gevangen naar Camp Delta gebracht. Deze gevangenis bestaat uit aparte kooien waar de gevangen op de grond moeten zitten.

Camp X Ray

Camp Delta
 

In alle gevangenissen worden de jongens mishandeld, gemarteld en beschuldigd van het lidmaatschap bij Al Qaida. De jongens worden gefolterd om een bekentenis af te dwingen, zolang deze er niet is, blijven de mishandelingen aanhouden. Wanneer de drie jongens een waterdicht alibi hebben voor het tijdstip van de verdachte videobeelden, stoppen de mishandelingen. MAAR ze worden dan nog steeds vastgehouden.

 

Na twee jaar worden ze eindelijk terug naar Engeland gebracht. Hier worden ze vrijgelaten.

Bespreking van de film

Wat ik tijdens de film zag was echt te erg voor woorden. De manier van ondervragen doet me denken aan nazi-praktijken. De gevangenen worden niet enkel lichamelijk maar zeker ook psychisch hard aangepakt.

Tijdens de ondervragingen verzinnen ze ook allerlei verhalen. Bijvoorbeeld: ‘je vrienden zeiden dat je lid bent van Al Qaida’, ‘ We vonden je paspoort, …’

De gevangenen krijgen op geen enkel moment de kans om hun verhaal te vertellen en wat ze zeggen wordt niet geloofd en afgestraft.

De soldaten slaan de mannen bont en blauw en dit wordt gefilmd. Dit vind ik persoonlijk echt ziek.

In de film is ook te zien dat er een groot contrast is tussen de soldaten. Sommige bewakers zijn vriendelijker en milder, maar de meesten zijn echt barbaars.

Welk misdrijf je al dan niet gepleegd hebt, de manier waarop je in Guantánamo Bay behandeld wordt, is echt te gek voor woorden?! Dit verdient niemand! Zoals ik al aanhaalde die doet me echt denken aan nazipraktijken. Om eerlijk te zijn had ik geen idee dat het ergens in de wereld nog zo erg gesteld was.

Achtergrond informatie na het kijken van de film

Na het kijken van de film zat ik nog met een aantal vragen. Ik ging dus nog op zoek naar wat extra informatie.

De rol van Amerika?

Rol van Bush?

Iedereen herinnert zich de aanslagen van 9/11 in de VS nog. Deze aanslagen leidden tot een shock in heel de wereld. George Bush, de president van Amerika in die tijd dreigde er mee Al Qaida hard aan te pakken. En dit deed hij ook. Zowel de VS als Groot-Brittannië pakte het talibanregime in Afghanistan hard aan. Vele verdachten belandden in Guantanamo Bay.


Rol van Obama?

Tijdens de kiescampagne van Barack Obama noemde hij Guantanamo Bay “een betreurenswaardig hoofdstuk in de Amerikaanse geschiedenis”. Hij beloofde om de  gevangenis binnen de drie maanden te sluiten, maar deze bestaat nu nog altijd.

Obama heeft wel al iets bereikt. Zo is er ondertussen een verbod op folteringen om een bekentenis te verkrijgen. Guantánamo Bay blijft vaak opduiken in de actualiteit en blijft een groot pijnpunt.



Hoe is het nu?

Guantánamo Bay bestaat nog steeds. De folteringen die er vroeger plaatsvonden zijn nu verboden, maar de gruwelijke plek is nog steeds niet gesloten.

Docudrama: wat is dat?

In een docudrama worden authentieke verhalen gereconstrueerd. Feiten en fictie worden dus gecombineerd.

Kenmerken van een docudrama:

·         nadruk op de bekende feiten van de gebeurtenis;

·         gebruik van verteltechniek;

·         literaire vrijheid voor minder belangrijke feiten.

Verder vermijdt een docudrama een subjectieve weergave van de feiten.

Afsluiter

Als afsluiter dit videofragment, met een getuigenis van Guantanamo Bay:
http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/mediatheek/programmas/volt/2.25098/2.25099/1.1476273

Bronnen




Geen opmerkingen:

Een reactie posten